Οχρίδα το ησυχαστήριο του Τίτο
Απόφαση τελευταίας στιγμής για μια μίνι απόδραση με το αυτοκίνητο. Ξύπνημα πρωί-πρωί, μία τσάντα με τα απαραίτητα και αναχώρηση για την Οχρίδα. Η ωραιότερη και πιο τουριστική πόλη της γειτονικής χωράς (με διαφορά πολύ καλύτερη από την πρωτεύουσα, τα Σκόπια). Μετά από λίγες ώρες οδήγησης φθάσαμε και τακτοποιηθήκαμε στο κατάλυμα μας. Βρίσκονταν στην γραφική πλευρά της πόλης με μικρά σοκάκια και παραδοσιακά σπίτια, πάνω στην πλαγιά με την όμορφη θέα της λίμνης από ψηλά.
Η βόλτα στο παραλίμνιο μέτωπο είναι σίγουρα must. Αυτό κάναμε και εμείς διασχίζοντας το από την μία άκρη μέχρι την άλλη. Ο καιρός καλός με δόσεις λιακάδας συνέβαλε να γίνει ακόμα πιο ευχάριστη η μέρα μας.
Καραβάκια με το αντίστοιχο αντίτιμο ήταν διαθέσιμα για μία βόλτα μέσα στην λίμνη. Ευχάριστη εντύπωση μου έκανε ότι την διατηρούσαν καθαρή και μάλιστα το πρόστιμο ήταν τσουχτερό για όποιον τολμούσε να πετάξει τσιγάρο ή σκουπίδι μέσα σε αυτήν.
Μας άνοιξε η όρεξη και αποφασίσαμε να πάμε να δειπνήσουμε σε ένα εστιατόριο της παλιάς πόλης που βρίσκονταν μπροστά σε μία πλατεία γεμάτη με αντίστοιχα μαγαζιά. Το φαγητό πολύ νόστιμο, η ζωντανή μουσική με βιολί, τσέλο, κιθάρα δημιούργησαν ρομαντική ατμόσφαιρα και με την συνοδεία του κρασιού η διάθεση ανέβηκε ακόμη περισσότερο.
Η αναλογία των παροχών και της ποιότητας σε σχέση με την τιμή είναι πραγματικά πάρα πολύ καλή γενικά.
Τα μπαράκια αρκετά και ήταν αδύνατο να μην επισκεφτούμε ένα από αυτά για να σβήσει όμορφα το βράδυ μας.
Την επόμενη μέρα ένας καφές δίπλα στο υγρό στοιχείο ήταν απαραίτητος για να μας αναζωογονήσει προτού ξεκινήσουμε την επιστροφή μας.
Η αίσθηση που αποκόμισα γενικά είναι ότι ο περισσότερος κόσμος που ζει ή επισκέπτεται την πόλη αυτή έχει πιο ανεπτυγμένη καλλιτεχνική, πνευματική κουλτούρα και αισθητική σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα.
Η Οχρίδα αποτελεί το διαμαντάκι αυτής και αξίζει τον κόπο μία επίσκεψη.