Good morning Βιετνάμ !
‘Έγινε γνωστό ευρέως για λάθος λόγο μιας και είναι πολύ όμορφη χώρα με ευγενικούς ανθρώπους. Ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν ίσως η μεγαλύτερη ένοπλη σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ανατολής κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο στο συγκεκριμένο θέμα. Προτιμώ να αναδείξω τις εμπειρίες που αποκόμισα στην συγκεκριμένη χώρα της Ινδοκίνας.
Ανόι
Η πρώτη βόλτα στην πρωτεύουσα του Βιετνάμ με έφερε αντιμέτωπο με μία πρωτόγνωρη κατάσταση. ‘Άπειρα μηχανάκια στους δρόμους χωρίς κανένα από αυτά να τηρεί ούτε καν τους στοιχειώδεις κανόνες του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Δεν σταματούσε κανείς στα φανάρια και τις διαβάσεις. Για να περάσω τον δρόμο απέναντι μου φαίνονταν άθλος. Ξεκίνησα και εγώ να περπατάω με έναν ήρεμο ρυθμό ενώ τα μηχανάκια περνούσαν από εμπρός και από πίσω αποφεύγοντας εμένα καθώς και τους υπόλοιπους πεζούς. Παράδοξο αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο λειτουργούσε. Έμοιαζε με βιντεοπαιχνίδι μεγάλης δυσκολίας σε πραγματικές συνθήκες.
Χαρακτηριστική είναι η λίμνη στο κέντρο του Ανόι με ένα όμορφο καταπράσινο πάρκο να την αγκαλιάζει.
Αποτελεί μέρος συνάντησης για υπαίθρια διασκέδαση, γνωριμίες, γυμναστική καθώς υπάρχει και αυτοσχέδιο γυμναστήριο.
Παραδίπλα της υπάρχουν σοκάκια γεμάτα εμπορικά μαγαζάκια και πολλές επιλογές για υπαίθριο φαγητό. Δεν φαίνονταν καθαρά αλλά από την άλλη έδειχναν οικεία στον επισκέπτη. Αφού εξερεύνησα αρκετά από αυτά, δοκίμασα τις νόστιμες σπεσιαλιτέ τους που κυρίως για βάση τους είχαν το ρύζι κάτι απολύτως λογικό για τη συγκεκριμένη χώρα. Χαρακτηριστικό στα μικρά δρομάκια, όταν σήκωσα το κεφάλι μου λίγο πιο ψηλά, ήταν τα τόσα πολλά καλώδια μπλεγμένα μεταξύ τους δημιουργώντας έναν γόρδιο δεσμό, δαιδαλώδη που ούτε η Αριάδνη θα μπορούσε να βρει διέξοδο ακολουθώντας τα.
Σε κεντρικά σημεία συνάντησα Mc Donald, KFC και μου φάνηκε περίεργο πως μια κομμουνιστική χώρα που τράβηξε τόσα από τον πόλεμο με τους Αμερικάνους έγινε μέρος της παγκοσμιοποίησης. Υπήρχαν νέοι με μπλούζες New York, ανοιχτοί πλέον προς τον δυτικό κόσμο κάτι το οποίο βρήκα θετικό από μία πλευρά διότι φάνηκε ότι θέλουν να αφήσουν το παρελθόν πίσω τους και να προχωρήσουν μπροστά. Πολλά αγόρια και κορίτσια με σταματούσαν στο δρόμο με χαμόγελο, ήθελαν να βγούμε φωτογραφία μαζί, με ρωτούσαν πως μου φάνηκε η χώρα τους ζητώντας ανεπαίσθητα μια επιβεβαίωση, έναν καλό λόγο γι αυτήν. Το γεγονός αυτό μου άφησε θετικές εντυπώσεις και ένοιωσα ότι αποτελώ και εγώ ένα κομμάτι από αυτούς.
Thang Long Water Puppet Theatre
Μία ιδιαίτερη παράσταση καθώς οι μαριονέτες και οι άνθρωποι που τις χειρίζονται βρίσκονται μέσα στο νερό. Μουσικοί έπαιζαν ζωντανά και δημιουργούσαν τους κατάλληλους ήχους παράλληλα με τα όσα διαδραματίζονταν.
Μαυσωλείο Χο Τσι Μινχ
Στην πλατεία Μπα Ντιν βρίσκεται το μαυσωλείο του ηγέτη τους Χο Τσι Μινχ, κατασκευασμένο στα πρότυπα αυτού του Λένιν στην κόκκινη πλατεία. Ήταν βιετναμέζος κομμουνιστής επαναστάτης και πολιτικός που διετέλεσε πρωθυπουργός και πρόεδρος μέχρι το θάνατό του της λαϊκής δημοκρατίας του Βιετνάμ (βόρειο Βιετνάμ). Η σωρός του ταριχευμένη, διατηρείται στην ψύξη στην κεντρική αίθουσα του μαυσωλείου και προστατεύεται από στρατιωτική τιμητική φρουρά. Κατά την μετάβαση μου σε αυτήν είχα την τύχη να παρακολουθήσω άγημα για την υποστολή της σημαίας.
Κρουαζιέρα στο Halong Bay
Αποτελεί ένα από τα φυσικά θαύματα του κόσμου και μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco. Αμέτρητοι βράχοι γιγαντιαίων κυρίως διαστάσεων ορθώνονται μέσα από τη θάλασσα καταλαμβάνοντας μία τεράστια έκταση αυτής. Μοιάζουν με ραχοκοκαλιά δράκου αν τα κοιτάξει κανείς από ψηλά, γεννώντας μύθους. Ο τοπικός θρύλος λέει ότι πολύ καιρό πριν, όταν οι Βιετναμέζοι πολεμούσαν τους Κινέζους κατακτητές, οι θεοί έστειλαν μια οικογένεια δράκων για να τους βοηθήσει να υπερασπιστούν την πατρίδα τους . Αυτοί τότε άρχισαν να φτύνουν μαργαριτάρια που μετατράπηκαν στα περίπου 3.000 νησιά και νησίδες που είναι διασπαρμένα στον κόλπο. Παράλληλα ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι πλωτοί οικισμοί που μάλιστα έχουν καλλιέργειες από μαργαριτάρια.
Αυτό το μαγικό, μυστηριώδες και γοητευτικό μέρος αποτέλεσε ίσως το βασικότερο λόγο του ταξιδιού αυτού. Είχα κλείσει κρουαζιέρα με διανυκτέρευση, το απόλυτο must. Αφού τακτοποιήθηκα στην καμπίνα μου ανέβηκα στο πάνω μέρος του πλοίου το οποίο ήταν διαμορφωμένο καταλλήλως για να απολαύσω αυτό το μοναδικό θαύμα της φύσης με την συνοδεία ενός κοκτέιλ. Γίναμε όλοι οι συνταξιδιώτες μία παρέα. Το αλκοόλ βοήθησε ακόμα περισσότερο αυτό να συμβεί πιο γρήγορα. Η βουτιά από το κατάστρωμα με όλο αυτό το μαγευτικό τοπίο να μου φωνάζει «Αλέξανδρε , βούτηξε !» μου ανέβασε την αδρεναλίνη στα ύψη.
Το βράδυ μαζευτήκαμε όλοι μαζί μέσα στην τραπεζαρία, δειπνήσαμε και παίξαμε διάφορα παιχνίδια και διασκεδάσαμε όλοι μαζί. Άνθρωποι από διαφορετικά μέρη του πλανήτη όπως Ουρουγουάη, Νέα Ζηλανδία, Ελλάδα, Αμερική, Αυστραλία συνυπήρχαμε τόσο αρμονικά που ούτε οι διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρες δεν αποτέλεσαν εμπόδιο γι αυτό, μοναδική εμπειρία!
Το επόμενο πρωί απολαύσαμε για ακόμη μία φορά το τοπίο και επισκεφτήκαμε ένα από τα πλωτά χωριά καθώς γυρίζαμε προς το λιμάνι. Μετέπειτα περιηγηθήκαμε σε ένα σπήλαιο της περιοχής ολοκληρώνοντας μία εκδρομή που μου άφησε για παρακαταθήκη ανεπανάληπτες εικόνες, για μια ζωή !
Το Βιετνάμ είναι μία χώρα γεμάτη ιστορία, υπέροχη φύση, ωραίους ανθρώπους και σίγουρα η θύμηση της σχηματίζει ένα χαμόγελο στα χείλη μου.